Faktoring to usługa finansowa polegająca na wykupie przez firmę faktoringową od przedsiębiorstwa należności z tytułu sprzedaży towarów lub usług. Dzięki temu przedsiębiorstwo uzyskuje środki finansowe zaraz po wystawieniu faktury.
Faktoring to usługa finansowa polegająca na wykupie przez firmę faktoringową (faktora) od przedsiębiorstwa (faktoranta) nieprzeterminowanych należności z tytuły sprzedaży towarów lub usług. Faktoring jest formą krótkoterminowego finansowania dla firm udzielających tzw. kredytów kupieckich, czyli stosujących odroczone terminy płatności wobec swoich kontrahentów.
Faktoring to usługa kompleksowa. Poza zapewnieniem szybkiego dostępu do gotówki, faktoring to także pakiet dodatkowych usług, takich jak prowadzenie kont rozliczeniowych odbiorców, monitorowanie i egzekwowanie płatności oraz przejęcie ryzyka niewypłacalności odbiorcy.
Umowa faktoringu w polskim porządku prawnym jest umową nienazwaną. Oznacza to, że nie ma jednolitych przepisów, które by jej dotyczyły. Do umowy faktoringu mają zatem zastosowanie przede wszystkim przepisy art. 509 kodeksu cywilnego mówiące o swobodzie przelewu wierzytelności:
Na gruncie prawa międzynarodowego usługa faktoringu unormowana jest przez konwencję UNIDROIT o faktoringu międzynarodowym z dnia 28.05.1988 roku (tzw. konwencja ottawska). Konwencja definiuje umowę faktoringu jako umowę zawartą pomiędzy dwiema stronami (faktorem a faktorantem), zgodnie z którą faktorant przenosi na faktora wierzytelności powstałe w wyniku umowy sprzedaży towarów zawartej pomiędzy nim a jego klientami (dłużnikami). Faktor wykonuje co najmniej dwie z poniższych usług:
Konwencja nakłada obowiązek poinformowania dłużnika o przeniesieniu własności wierzytelności.
Faktoring ma zastosowanie we wszystkich branżach i segmentach rynku. Usługa faktoringu to optymalne rozwiązanie dla firm, które: